DOBÓR ELEMENTÓW SYSTEMU ZABEZPIECZAJĄCEGO PRZED UPADKIEM
Prawidłowo funkcjonujący system zabezpieczający przed upadkiem z wysokości bezwzględnie zawsze powinien składać się z poniższych elementów:
A. Urządzenie kotwiczące – element stały lub tymczasowy, służący do mocowania podzespołu amortyzująco-łączącego. Powinien spełniać wymagania zawarte w PN-EN 795:2012.
B. Szelki bezpieczeństwa – uprząż służąca do powstrzymywania spadania, powinny spełniać wymagania normy PN-EN 361. Dodatkowa norma PN-EN 358 umożliwia wykorzystanie szelek w systemie ustalającym pozycję podczas pracy, natomiast norma PN-EN 813 nadaje cechy uprzęży biodrowej.
PN-EN 361 PN-EN- 361 PN-EN- 361
PN-EN 358 PN-EN 358
PN-EN 813
C. Podzespół amortyzująco-łączący jest elementem łączącym urządzenie kotwiczące „A” (patrz rys.) z szelkami bezpieczeństwa „B” (patrz rys.).
Może być zrealizowany za pomocą poniższych urządzeń:
a. Linki bezpieczeństwa zgodne z PN-EN 354 stosowane wyłącznie w systemach nie pozwalających na wystąpienie upadku;
b. Amortyzatora bezpieczeństwa z linkami zgodne z PN-EN 355;
c. Urządzenia samohamowne zgodne z PN-EN 360;
d. Urządzenia samozaciskowe zgodne z PN-EN 353-2.
D. Koniecznym uzupełnieniem trzech wspomnianych składników są:
Szkolenia z zakresu ochrony przed upadkiem z wysokości i wykorzystaniem technik linowych. Główną przyczyną wypadków związanych z upadkiem z wysokości jest niewłaściwa organizacja pracy; brak nadzoru, tolerowanie nieprzestrzegania przepisów BHP, niewłaściwa organizacja stanowiska pracy, brak odpowiednich szkoleń pracowników oraz nieodpowiedni dobór środków ochrony.
Celem szkolenia jest dostarczenie pracownikom, wykonującym prace na wysokości na różnych obiektach i urządzeniach, informacji na temat prawa obowiązującego w zakresie ochrony przed upadkiem, zasad i celów budowy systemów asekuracyjnych oraz zasad korzystania z nich. W efekcie szkolenia pracownicy powinni uzyskać niezbędne wiadomości o systemach asekuracyjnych, wymogach formalno-prawnych dotyczących asekuracji oraz umiejętność zabezpieczania się podczas pracy na wysokości w wybranych warunkach pracy oraz radzenia sobie w warunkach wypadkowych.
E. Ewakuacja jako element ochrony przed upadkiem. Należy pamiętać, że zachowanie ostrożności oraz stosowanie się do wszystkich zasad bezpiecznej pracy na wysokości nie eliminuje w 100% zagrożenia upadkiem. Dlatego też, przed rozpoczęciem pracy konieczne jest ustalenie procedur ratowniczych oraz sposobu ewakuacji poszkodowanego. Nie można polegać wyłącznie na zewnętrznych służbach ratunkowych (PSP) ale bezwzględnie być przygotowanym na nieszczęśliwe zdarzenie będąc wyposażonym w odpowiedni sprzęt do ewakuacji oraz posiadając wiedzę, a także praktykę w jego użyciu.
Wypadek może się zdarzyć z przyczyn niezależnych od człowieka (np. zasłabnięcie) a czas udzielenia pomocy jest bardzo ograniczony i w większości przypadków nie przekracza 20 min. Po tym czasie konsekwencje związane z traumą wiszenia mogą być nie odwracalne.
PN-EN 358 PN-EN 358
PN-EN 813
C. Podzespół amortyzująco-łączący jest elementem łączącym urządzenie kotwiczące „A” (patrz rys.) z szelkami bezpieczeństwa „B” (patrz rys.).
Może być zrealizowany za pomocą poniższych urządzeń:
a. Linki bezpieczeństwa zgodne z PN-EN 354 stosowane wyłącznie w systemach nie pozwalających na wystąpienie upadku;
b. Amortyzatora bezpieczeństwa z linkami zgodne z PN-EN 355;
c. Urządzenia samohamowne zgodne z PN-EN 360;
d. Urządzenia samozaciskowe zgodne z PN-EN 353-2.
D. Koniecznym uzupełnieniem trzech wspomnianych składników są:
Szkolenia z zakresu ochrony przed upadkiem z wysokości i wykorzystaniem technik linowych. Główną przyczyną wypadków związanych z upadkiem z wysokości jest niewłaściwa organizacja pracy; brak nadzoru, tolerowanie nieprzestrzegania przepisów BHP, niewłaściwa organizacja stanowiska pracy, brak odpowiednich szkoleń pracowników oraz nieodpowiedni dobór środków ochrony.
Celem szkolenia jest dostarczenie pracownikom, wykonującym prace na wysokości na różnych obiektach i urządzeniach, informacji na temat prawa obowiązującego w zakresie ochrony przed upadkiem, zasad i celów budowy systemów asekuracyjnych oraz zasad korzystania z nich. W efekcie szkolenia pracownicy powinni uzyskać niezbędne wiadomości o systemach asekuracyjnych, wymogach formalno-prawnych dotyczących asekuracji oraz umiejętność zabezpieczania się podczas pracy na wysokości w wybranych warunkach pracy oraz radzenia sobie w warunkach wypadkowych.
E. Ewakuacja jako element ochrony przed upadkiem. Należy pamiętać, że zachowanie ostrożności oraz stosowanie się do wszystkich zasad bezpiecznej pracy na wysokości nie eliminuje w 100% zagrożenia upadkiem. Dlatego też, przed rozpoczęciem pracy konieczne jest ustalenie procedur ratowniczych oraz sposobu ewakuacji poszkodowanego. Nie można polegać wyłącznie na zewnętrznych służbach ratunkowych (PSP) ale bezwzględnie być przygotowanym na nieszczęśliwe zdarzenie będąc wyposażonym w odpowiedni sprzęt do ewakuacji oraz posiadając wiedzę, a także praktykę w jego użyciu.
Wypadek może się zdarzyć z przyczyn niezależnych od człowieka (np. zasłabnięcie) a czas udzielenia pomocy jest bardzo ograniczony i w większości przypadków nie przekracza 20 min. Po tym czasie konsekwencje związane z traumą wiszenia mogą być nie odwracalne.
