Stałe systemy asekuracji

stale systemy asekuracji
Prace na wysokości są powodem wielu ciężkich i śmiertelnych wypadków, dlatego Dyrektywa 89/686/EWG zalicza środki ochrony przed upadkiem do najwyższej III kategorii ryzyka.
System zabezpieczający przed upadkiem z wysokości składa się z następujących komponentów:
  • Szelki bezpieczeństwa – uprząż służąca do powstrzymywania spadania, powinny spełniać wymagania normy PN-EN 361;
    Dodatkowa norma PN-EN 358 umożliwia wykorzystanie szelek w systemie ustalającym pozycję podczas pracy, natomiast norma PN-EN 813 nadaje cechy uprzęży biodrowej
  • Podzespół amortyzująco-łączący jest elementem łączącym urządzenie kotwiczące z szelkami bezpieczeństwa;
  • Urządzenie kotwiczące – element stały lub tymczasowy, służący do mocowania podzespołu amortyzująco-łączącego. Powinien spełniać wymagania zawarte w PN-EN 795:2012
Urządzenie kotwiczące współtworzy z konstrukcją stałą element kotwienia, do którego za pomocą podzespołu amortyzująco – łączącego wpina się pracownik podczas wykonywania pracy na wysokości. Norma PN-EN 795:2012 wyróżnia kilka kategorii urządzeń kotwiczących:

1) PN-EN 795 klasa A 1 stałe punkty kotwiące montowane na powierzchniach pionowych, poziomych i nachylonych (ściany, kolumny, nadproża);
2) PN-EN 795 klasa A2 elementy kotwiące zaprojektowane do mocowania na nachylonych dachach;
3) PN-EN 795 klasa B – przenośne i tymczasowe urządzenia kotwiące;
4) PN-EN 795 klasa C – stałe linowe urządzenia kotwiczące;
5) PN-EN 795 klasa D – stałe szynowe urządzenia kotwiczące;
6) PN-EN 795 klasa E – mobile urządzenia kotwiczące.

Wyżej wymienione kategorie możemy podzielić na:
  • Urządzenia kotwiczące połączone z konstrukcją na stałe;
  • Urządzenia kotwiczące łączone z konstrukcją tymczasowo.
Wykonując pracę na wszelkich obiektach, konstrukcjach zaleca się korzystanie z urządzeń kotwiczących zamontowanych na stałe, o których dostępność powinien zadbać właściciel obiektu, gdyż to on jest odpowiedzialny za stan bezpieczeństwa. Jeśli sytuacja zmusza pracownika do korzystania z urządzeń tymczasowych, powinien on przed zastosowaniem wybranego rozwiązania ocenić stan konstrukcji, która musi posiadać odpowiednią wytrzymałość określoną w normie. Dokonanie takiej oceny jest bardzo trudne ze względu na ograniczoną ilość informacji, którą posiada w danym momencie pracownik.

Wszelkie statystyki wypadków określają jednoznacznie, że najczęstszą przyczyną wypadków jest błąd ludzki, dlatego zaleca się unikanie tego typu sytuacji i korzystanie ze stałych systemów asekuracji.

Dużym ryzykiem obarczona jest również komunikacja pionowa. Drabiny koszowe nie zabezpieczają przed upadkiem, a jedynie pozorują bezpieczeństwo. Wchodzenie na dachy, maszty, kominy i innego rodzaju obiekty może być bezpieczne dzięki zastosowaniu stałego systemu zabezpieczającego przed upadkiem z wysokości. Najpowszechniejszym systemem asekuracji pionowej jest urządzenie GlideLoc Söll. Jest ono dostępne w postaci szynodrabiny, którą instaluje się zamiast popularnych drabin koszowych lub szyny asekuracyjnej, którą mocuje się do istniejącej drabiny.

Stałe systemy asekuracji służące do komunikacji pionowej podzielone są na dwie kategorie:
  • Urządzenia samozaciskowe ze sztywną prowadnicą zgodne z PN-EN 351-1;
  • Urządzenia samozaciskowe z giętką prowadnicą zgodne z PN-EN 353-2.
Przeglądy okresowe

Certyfikowane urządzenia kotwiczące wymagają przeglądów okresowych. Powinny one odbywać się w cyklu nie dłuższym niż raz do roku. Urządzenia kotwiczącego, które nie zostało poddane kontroli w wyznaczonym terminie, nie wolno użytkować. Informację dotyczące terminów przeglądu umieszczane są na tabliczka identyfikacyjnych urządzeń kotwiczących oraz kartach kontrolnych.

Przegląd okresowy może zostać wykonany wyłącznie przez osobę do tego uprawnioną. Stosowne zaświadczenia są wystawiane przez producentów. Ponadto, system należy zgłosić do kontroli w każdym przypadku, w którym powstają wątpliwości co do jego stanu, tj. po uderzeniu pioruna, po zadziałaniu systemu bądź sytuacji w której został on poddany znacznemu obciążeniu oraz w każdym przypadku zaobserwowania jakichkolwiek nieprawidłowości w jego budowie (odkształcenia, widoczna rdza, brak elementów, śrub, nakrętek itp.)
więcej informacji

Stałe systemy asekuracji – bezpieczeństwo pracy na dachu

Dach to jedno z najważniejszych miejsc w każdym budynku – nie tylko chroni wnętrze przed warunkami atmosferycznymi, ale coraz częściej stanowi przestrzeń techniczną, na której montuje się urządzenia niezbędne do funkcjonowania obiektu.

Niestety, dachu nie można pozostawić samemu sobie – wymaga on regularnych przeglądów, konserwacji, odśnieżania czy czyszczenia orynnowania. Wszystkie te prace kwalifikują się jako prace na wysokości, a więc należą do najbardziej niebezpiecznych czynności budowlanych.

Zgodnie z Dyrektywą 89/686/EWG, środki ochrony przed upadkiem zakwalifikowane są do III kategorii ryzyka – czyli najwyższej. To pokazuje, jak ważne jest odpowiednie zabezpieczenie osób pracujących na dachu.

Dlaczego system asekuracji na dachu jest konieczny?

Upadek z dachu to jedno z najpoważniejszych zagrożeń w branży budowlanej i instalacyjnej. Nawet niewielki poślizg czy utrata równowagi mogą prowadzić do poważnych obrażeń lub śmierci.

Dlatego systemy asekuracyjne nie tylko chronią pracowników i konserwatorów, ale również wspierają działania służb ratunkowych, takich jak straż pożarna czy policja.

Z czego składa się system asekuracyjny?

Skuteczny system zabezpieczający przed upadkiem z wysokości składa się z trzech podstawowych elementów:

1. Urządzenie kotwiczące

To element stały lub tymczasowy, do którego mocuje się środki ochrony indywidualnej (ŚOI). Musi spełniać odpowiednie normy techniczne i – w przypadku wersji stałych – posiadać dopuszczenie jako wyrób budowlany.

2. Podzespół łącząco-amortyzujący

Łączy urządzenie kotwiczące z szelkami bezpieczeństwa. Jego kluczowym zadaniem jest zredukowanie siły działającej na ciało w momencie zatrzymania upadku.

3. Szelki bezpieczeństwa

Specjalna uprząż chroniąca użytkownika. Powinna spełniać normę PN-EN 361, a w zależności od zastosowania – także PN-EN 358 (pozycjonowanie) lub PN-EN 813 (uprząż biodrowa).

Jak działa system asekuracyjny?

Celem systemu asekuracyjnego jest przede wszystkim zapobieganie upadkowi. Jednak nie zawsze jest to możliwe – w takich przypadkach kluczowe jest, by system:

  • zatrzymał upadek jak najszybciej,
  • zminimalizował długość spadania,
  • zapewnił amortyzację, która ograniczy obciążenia konstrukcji nośnej obiektu.

Podsumowanie

Systemy asekuracyjne to obowiązkowe wyposażenie każdego budynku, w którym prowadzi się prace na wysokości. Odpowiednio zaprojektowane i użytkowane, stanowią kluczowy element ochrony życia i zdrowia pracowników.

Jeśli chcesz zadbać o bezpieczeństwo na swoim obiekcie – nie zwlekaj z wdrożeniem profesjonalnego systemu asekuracyjnego.